Κριτική Κινηματογράφου
Hasta La Vista
Hasta La Vista
Σκηνοθεσία: Τζέφρι Εντχόβεν
Πρωταγωνιστούν: Ρόμπερτ βαν Νντεν Τόρεν, Ζιλ ντε Σρίβερ
Η κριτική του Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλου
Τρεις φίλοι στα 20 τους χρόνια λατρεύουν και αγαπούν το κρασί και τις γυναίκες. Κρασί έχουν γευθεί άφθονο, αλλά δεν είχαν ποτέ μέχρι σήμερα εμπειρία με γυναίκα. Είναι ακόμη παρθένοι. Σε μια βραδιά κρασιού και οινογνωσίας αποφασίζουν ότι θέλουν να κάνουν ένα ταξίδι στην Ισπανία, ευελπιστώντας ότι εκεί θα βρουν τη χαμένη τους απόλαυση και θα αποκτήσουν την πρώτη σεξουαλική εμπειρία τους. Τίποτα και κανείς δεν θα τους σταματήσει.
Ούτε καν το ότι είναι άτομα με ειδικές ανάγκες: ο ένας έχει πρόβλημα όρασης, ο άλλος κινείται με αναπηρικό καροτσάκι και ο τρίτος είναι εντελώς παράλυτος. Ακούγεται ως ανέκδοτο σε μπαρ: ένας ανάπηρος, ένας τυφλός κι ένας παραπληγικός πάνε μόνοι τους σε ισπανικό θέρετρο, με τη βοήθεια μιας υπέρβαρης, για να κάνουν σεξ για πρώτη φορά.
Ωστόσο, η ταινία του Βέλγου Τζέφρι Εντχόβεν ξεκινάει με την εφηβική ορμή τριών νέων παιδιών να αποδράσουν από μια μίζερη πραγματικότητα και σχολιάζει, σε ένα τρυφερό road movie, τις ψυχικές διακυμάνσεις ανθρώπων με ειδικές ανάγκες, την ξεχωριστή φιλία που έχουν οι νέοι που έχουν μάθει να εξαρτώνται από άλλους και, ακόμα πιο ουσιαστικά, το φλερτ με τον θάνατο που προκύπτει από τη ζωή μέσα στην αρρώστια.
Η Ισπανία και το σεξ είναι απλώς η πρόφαση για την αφύπνιση στα πραγματικά συναισθήματα και η καταλυτική παρουσία της εκ των ενόντων νοσοκόμας/συνοδού τους γεννάει συνεχείς, απαραίτητες ανατροπές. Πρόκειται για κλασική feel good ταινία ευρωπαϊκής ευαισθησίας.
__________________
Πηγή: www.lifo.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου