.......................................Επιμέλεια σελίδας: Π.Σ. Αϊβαλής - εφημερίδα "Εν Αθήναις" www.athens-press.blogspot.gr

!!

!!
Στη μνήμη του Έλληνα Σκηνοθέτη και Ποιητή της εικόνας Θόδωρου Αγγελόπουλου που έφυγε έτσι απρόσμενα...

~~

...................................."Η συμφιλίωση των πολιτισμών περνά μέσα από την οικουμενικότητα της Παιδείας"

Τρίτη 11 Νοεμβρίου 2014

Woody Allen - Songs from Woody Allen's Films

Γούντι Άλεν: "Δεν διασχίζω τούνελ γιατί είμαι κλειστοφοβικός"



Κλειστοφοβικός, κινδυνολόγος, ντροπαλός, απαισιόδοξος. Ο Γούντι Άλεν, στα σχεδόν 80 του χρόνια, μένει πιστός στα ετήσια ραντεβού του στη μεγάλη οθόνη. Το χιούμορ, η υπαρξιακή αγωνία, η αυτοανάλυση και οι σκοτεινές σκέψεις είναι στοιχεία που αναγνωρίζει κανείς στις ταινίες του. Ο ίδιος μιλά για όλα τα στοιχεία αυτά, όπως τα συναντά στον εαυτό του, σε συνέντευξή του στην ισπανική El Pais.

Ότι όπως ο πρωταγωνιστής της ταινίας του ‘Μαγεία στο σεληνόφως’, η οποία ακολούθησε την ‘Θλιμμένη Τζάσμιν’ έτσι και ο ίδιος προσπαθεί να αποδράσει από την πραγματικότητα και να αφήσει τη μαγεία να τον παρασύρει: «θα μου άρεσε να υπήρχε κάτι μαγικό στο σύμπαν, αλλά δυστυχώς αυτό που βλέπουμε, αυτό είναι που υπάρχει». Κάτι, που όπως υποστηρίζει είναι ορθολογική σκέψη κόντρα στον χαρακτήρα του. Κατά συνέπεια, το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του χαρακτηρίζεται από το συναίσθημα της κατάθλιψης παρά αυτό της χαράς. «Είναι λυπηρό το να είσαι άνθρωπος, είναι όμως μια κατάσταση που πρέπει να περάσεις».
«Ζούμε σε έναν κόσμο χωρίς συναίσθημα. Για μένα, το σημαντικό ερώτημα στη ζωή ποτέ δεν ήταν ποιος είναι ο Πρόεδρος των ΗΠΑ. Η ουσία κρύβεται σε όσα αφορούν εμάς και που δεν έχουν απάντηση, όπως «Γιατί βρισκόμαστε εδώ;», «τι σημαίνει ζωή;» «Αν δεν σημαίνει τίποτα, τότε γιατί υπάρχουμε;»». Ερωτήματα τα οποία πολλές φορές έχει προβάλλει μέσω των ταινιών του.
Παραδέχεται ότι μερικοί άνθρωποι αλλάζουν καθώς περνούν τα χρόνια, αλλά ο ίδιος θα ήθελε να έχει αλλάξει περισσότερο. Η οπτική γωνία αλλάζει. «Αρχίζουν να πιστεύουν στο Θεό γιατί μεγαλώνοντας αποδέχονται την ύπαρξη μιας ανώτερης δύναμης, κάτι που δεν ισχύει στη δική μου περίπτωση. Η δική μου οπτική είναι απαισιόδοξη και ρεαλιστική. Πιστεύω ότι αυτό που βλέπεις αυτό είναι που υπάρχει».

Ο χαρακτήρας που υποδύεται η Έμμα Στόουν στη «Μαγεία στο σεληνόφως» υποστηρίζει ότι όλοι χρειαζόμαστε τα ψέματα για να μπορέσουμε να ζήσουμε. «Όλοι το έχουν πει. Ο Νίτσε, ο Φρόιντ, ο Ευγένιος Ο’ Νιλ. Η ζωή είναι απαίσια για να την αντιμετωπίσουμε. Δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την αλήθεια της ακριβώς επειδή είναι απαίσια. Ο κάθε άνθρωπος εφεύρει έναν μηχανισμό για να επιβιώσει, αυτόν της άρνησης της πραγματικότητας. Η ζωή είναι μια τόσο τραγική κατάσταση που μόνο έτσι μπορείς να επιβιώσεις».Ο ίδιος τονίζει ότι αυτές τις πεποιθήσεις τις έχει από τη στιγμή που ξεκίνησε να σκέφτεται.
Η κινηματογραφική «ιδιοφυΐα» πραγματοποιεί ταινίες κάθε χρόνο από το 1966, γεγονός που σύμφωνα με τον ίδιο δεν είναι σπουδαίο κατόρθωμα. «Το επίτευγμα θα ήταν αν έκανα σπουδαίες ταινίες κάθε χρόνο. Ας μην μπερδεύουμε την ποσότητα με την ποιότητα, έχω κάνει καλές ταινίες, όχι σπουδαίες».Ο σκηνοθέτης έχει δεχτεί αρνητική κριτική. Συγκεκριμένα, για το ότι οι ταινίες του την δεκαετία του 1970 ήταν καλύτερες από ότι οι πιο πρόσφατες. Ο ίδιος αποκρίνεται αφοπλιστικά: «Υπάρχουν άνθρωποι που μου έχουν πει ότι οι ταινίες "Θλιμμένη Τζάσμιν", ‘Match Point’, ‘Vicky, Christina, Barcelona’ είναι από τις καλύτερες που έχω κάνει. Ποιος νοιάζεται για το τι σκέφτεται ο κόσμος; Μου κάνει το ίδιο».
Ο Γούντι Άλεν δηλώνει ότι τον απασχολούν όσα προβλήματα δεν μπορεί να λύσει. Σε ερώτηση σχετικά με το αν μέσα σε αυτά τα προβλήματα περιλαμβάνεται ο ισχυρισμός της υιοθετημένης κόρης του, Ντίλαν Φάροου, για σεξουαλική κακοποίηση όταν εκείνη ήταν επτά ετών, ο σεναριογράφος αποκρίνεται ότι δεν επηρεάζεται από όσα γράφονται για εκείνον. «Εγώ απλά δουλεύω και αυτό είναι το σημαντικό για μένα. Δεν με ενδιαφέρουν ούτε οι κριτικές ούτε τίποτα από όσα γράφονται», ενώ αναγνωρίζει ότι «αυτή τη φορά θεώρησα σκόπιμο να γράψω κάτι για το πώς βλέπω εγώ τα γεγονότα (κείμενο το οποίο δημοσιεύτηκε στη New York Times) και δεν μου πήρε πάνω από μια ώρα».
Άνθρωποι που έχουν συνεργαστεί μαζί του τον έχουν χαρακτηρίσει ως ντροπαλό, υποχόνδριο, γεμάτο φόβους. Ο ίδιος παραδέχεται ότι σχεδόν όλα ισχύουν: «Δεν είμαι γεμάτος φοβίες, έχω κάποιες. Δεν διασχίζω τούνελ γιατί είμαι κλειστοφοβικός. Και ναι, αν με τσιμπήσει κουνούπι, θα υποθέσω ότι έχω όγκο στο κεφάλι. Αν δεν ήμουν ντροπαλός θα είχα σίγουρα μια καλύτερη ζωή».
Στην καθημερινότητά του ακούει jazz και παρακολουθεί μπέιζμπολ. «Δραστηριότητες που σίγουρα δεν παραπέμπουν σε «διανοούμενο», όπως πολλοί τον έχουν χαρακτηρίσει. «Έχω την όψη του διανοούμενου, αλλά δεν είμαι».
Σχετικά με τον θεσμό των Όσκαρ δηλώνει ότι «δεν είμαι άνθρωπος των βραβείων. Μπορεί κάποιος να πει ποια είναι η αγαπημένη του ταινία, αλλά όχι ποια είναι η καλύτερη. Αυτά είναι προσωπικές εκτιμήσεις» ενώ καθιστά σαφές ότι «το πρόβλημα στον κόσμο αυτό είναι ότι εξαρτάται από τους ανθρώπους. Και αν κοιτάξει κανείς πίσω, θα δει ότι δεν έχει γίνει και πολύ καλή δουλειά».
Οι άνθρωποι, για τον Γούντι Άλεν, είναι φοβισμένοι. Και όταν φοβούνται, δρουν λανθασμένα. «Αυτή είναι η ανθρώπινη κατάσταση. Οι άνθρωποι δεν είναι εκ φύσεως κακοί, είναι απλά φοβισμένοι. Αν αύριο τους έδινες λόγο να πιστεύουν σε κάτι, όπως το ότι υπάρχει Θεός, η συμπεριφορά τους θα έφτιαχνε. Και εγώ φοβισμένος είμαι».
Τέλος, ο «μάγος» του σινεμά κάνει σαφές ότι δεν σκοπεύει να συνταξιοδοτηθεί άμεσα. «Όσο έχω τα λογικά μου και όσο ο κόσμος μπορεί να δίνει χρήματα για να βλέπει τις ταινίες μου, δεν θα συνταξιοδοτηθώ. Αν ποτέ το κάνω, θα ήθελα να ζήσω στο Οβιέδο της Ισπανίας».​

Τρίτη 16 Σεπτεμβρίου 2014

Αυλαία στο 37ο Φεστιβάλ Ελληνικών Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας


Συνεπές στο ετήσιο ραντεβού του με το πιο ζωντανό κομμάτι της ελληνικής κινηματογραφίας, ένα από τα πιο συμπαθή διεθνή φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους, αφού περιόδευσε σε στεριά και θάλασσα σε όλη την Ελλάδα, ξεκινά για νέες περιπέτειες. Το Φεστιβάλ Δράμας που μετρά πια 37 χρόνια και παράλληλα γιορτάζει τη συμπλήρωση 20 χρόνων από τη θέσπιση του διεθνούς τμήματός του, σήκωσε αυλαία το βράδυ της Δευτέρας στο Δημοτικό Ωδείο Δράμας. 

Με μία εκλεκτή σοδειά από την εγχώρια παραγωγή μικρού μήκους ταινιών, διευρυμένο Διαγωνιστικό, ένα χορταστικό πολυεθνικό πρόγραμμα, αφιερώματα και παράλληλες εκδηλώσεις, το Φεστιβάλ Δράμας - αν και αποτελεί ένα από τα γηραιότερα καλλιτεχνικά φεστιβάλ της χώρας μας - αποδεικνύει και φέτος πως είναι ένας από τους σημαντικότερους χώρους εξέλιξης του ελληνικού σινεμά. Ειδικότερα, στη φετινή διοργάνωση θα προβληθούν συνολικά 204 ταινίες σε όλα τα προγράμματα αλλά και τις παράλληλες εκδηλώσεις της. Στο ελληνικό διαγωνιστικό τμήμα επιλέχθηκαν 38 ταινίες που θα διεκδικήσουν τα βραβεία του φεστιβάλ (η επιλογή έγινε μέσα από 165 αιτήσεις) και οι οποίες στην πλειονότητά τους είναι ανεξάρτητες παραγωγές. Ανάμεσά τους εκτός από τις ταινίες μυθοπλασίας θα βρούμε επίσης ντοκιμαντέρ και animation.
________________
ΑΠΕ : Τρίτη, 16 Σεπτεμβρίου, 2014

Πέμπτη 31 Ιουλίου 2014

Κινηματογραφικές ταινίες για τις μέρες του Καλοκαιριού


  • "M" - Ο δράκος του Ντίσελντορφ (1931)
  • "π" (1998)
  • 1922 (Η καταστροφή της Σμύρνης) (1978)
  • A matter of dignity. Το τελευταίο ψέμα (1958)
  • A Woman of Distinction (1950)
  • Adventure (1945)
  • Alice In Wonderland (1966)
  • Alphaville (1965)
  • Always Goodbye (1938)
  • And Then There Were None (1945)
  • Antigone. Αντιγόνη (1961)
  • Ark. Κιβωτός (2007)
  • As you like it (1936)
  • Be Yourself (1930)
  • Bedlam (1946)
  • Blackmail (1929)
  • Bride Of Frankenstein (1935)
  • Caro diario. Αγαπημένο μου ημερολόγιο (1993)
  • Creature from the haunted sea (1960)
  • Cathy Come Home (1966)
  • Dad (2004)
  • Dark Journey (1937)
  • Death of a Salesman. Ο θάνατος του εμποράκου (1985)
  • Dishonored Lady (1947)
  • Evenings for Sale (1932)
  • Festival (1938)
  • For The Term Of His Natural Life (1929)
  • From This Day Forward (1946)
  • Gandhi (1982)
  • I Can Get It For You Wholesale (1951)
  • I Love Trouble (1948)
  • I'll Be Seeing You (1944)
  • I'll Never Forget You (1951)
  • Imitation of Life (1934)
  • Kites (2010)
  • La stanza del figlio. Το δωμάτιο του γιου μου (2001)
  • Land and Freedom (1995)
  • Le Mépris (1963)
  • Les heroines du mal. Οι ηρωίδες του κακού (1979)
  • Let's Live A Lottle (1948)
  • Life with father (1947)
  • Looks and Smiles (1980)
  • Lοgοrama
  • Me and You and Everyone we know. Εγώ, εσύ και όλοι μας οι γνωστοί (2005)
  • Mercedes (2004)
  • Miss Julie (1951)
  • Mr and Mrs Smith (1941)
  • Murder at the Baskervilles (1937)
  • Ninotchka (1939)
  • No, No, Nanette (1940)
  • Once Upon A Time (1944)
  • One Rainy Afternoon (1936)
  • One Rainy Afternoon (1936)
  • Out of the Blue (1947)
  • Permanent Vacation. Διακοπές διαρκείας (1980)
  • Play For Today: Leeds United (1974)
  • Private Number (1936)
  • Quadrophenia (1979)
  • Quiet Wedding (1941)
  • Sabotage (1936)
  • Saccο e Vanzetti (1971)
  • Sally of the Sawdust (1925)
  • Scarlet Street (1945)
  • Schwarzfahrer. Ο λαθρεπιβάτης (1993)
  • Secrets of a Secretary (1931)
  • Shadow Beyond Time
  • Shadow Of A Doubt (1943)
  • Shadows on the Stairs (1941)
  • So Ends Our Night (1941)
  • Suddenly (1954)
  • Taste of Fear (1961)
  • Texas, Brooklyn & Heaven (1948)
  • The 3rd Letter (2010)
  • The Best of W.C. Fields (1936)
  • The Big Combo (1955)
  • The Big Flame (1969)
  • The Blue Dahlia (1946)
  • The Cat and the Canary (1927)
  • The Circus (1928)
  • The Cowboy and the Lady (1938)
  • The Flapper (1920)
  • The Front Page (1931)
  • The Gamekeeper (1979)
  • The Gay Bride (1934)
  • The General (1927)
  • The Gilded Lily (1935)
  • The Grapes of Wrath. Τα Σταφύλια της Οργής (1940)
  • The Great Dictator (1940)
  • The Island of Dr. Moreau (1977)
  • The Kid (1921)
  • The Lady from Shanghai (1947)
  • The Lady In Question (1940)
  • The Lady Is Willing (1942)
  • The Mystery of Mr. Wong (1939)
  • The Picture of Dorian Gray (1976)
  • The Rage of Paris (1938)
  • The Skin Game (1931)
  • The Strange Woman (1946)
  • The Stranger (1946)
  • The Tale Of Mr. Rêvus (2010)
  • The Velvet Touch (1948)
  • The Visit (1964)
  • The Woman in Green (1945)
  • The Woman in the Window (1944)
  • There Goes the Bride (1932)
  • Thirst
  • This Above All (1942)
  • This Love of Ours (1945)
  • Three Days of the Condor. Οι τρεις μέρες του Κόνδορα (1975)
  • Tillie's Punctured Romance (1914)
  • True Confession (1937)
  • Where Danger Lives (1950)
  • Woman on the Run (1950)
  • You Never Can Tell (1951)
  • You Never Can Tell (1951)
  • Young Wives' Tale (1951)
  • Αντίο (2001)
  • Αγέλαστος Πέτρα (2000)
  • ΓΑΜΛΕΤ (1964)
  • Διαγωγή μηδέν (1949)
  • Δυο ήλιοι στον Ουρανό (1992)
  • Εκάβη (1987)
  • Η ζωή της Οχάρου (1952)
  • Η σκέψη της ημέρας (2006)
  • Η τιμή της αγάπης (1984)
  • Καρυωτάκης (Σειρά)
  • Μάθε παιδί μου γράμματα
  • Μια υπέροχη ζωή
  • Να ντύσουμε τους γυμνούς (1978)
  • Ο Johnny πήρε το όπλο του
  • Ο αδερφός μου είναι μοναχογιός
  • Ο ισοβίτης του Αρκά
  • Ο ισοβίτης του Αρκά (lifetime sentenced)
  • Ο Κόσμος της Σοφίας (1999)
  • Ο κύκλος των χαμένων ποιητών
  • Ο Τρωϊκός πόλεμος (Helen of Troy) (1956)
  • Ο Χρυσοθήρας
  • Ρεμπέτικο (1983)
  • Ροrtrait οf Μadame Υuki (1950)
  • Συνοικία το όνειρο
  • Το όνομα του ρόδου
  • Φράουλες και αίμα
  • Ноlidaу (1938)

  • Πέμπτη 26 Ιουνίου 2014

    Fanny 2013


    H δεύτερη ταινια της τριλογίας, που μας εξιστορεί την προσπάθεια της ηρωίδας να επιβιώσει πίσω στο σπίτι ενώ ο ερωτας της είναι μακριά καθώς πλέει στις επτά θάλασσες...

    Κυριακή 15 Ιουνίου 2014

    Μία Γαλλίδα στο Μανχάταν (Chinese puzzle - Casse-tête chinois)

    Μία Γαλλίδα στο Μανχάταν


    Ο Ξαβιέ επιστρέφει στη μεγάλη οθόνη μαζί με τη Γουέντι, την Ίζαμπελ και τη Μαρτίν, 15 χρόνια μετά το Euroflirt (L'auberge espagnole), και 10 χρόνια μετά το Ρώσικες Κούκλες (Les poupees russes). Ο Ξαβιέ δεν έχει κατασταλάξει ακόμα στη ζωή του- ίσα ίσα είναι πιο περίπλοκη από ποτέ! Έχει δύο παιδιά πια, και η δίψα του για ταξίδια τον οδήγησε στη Νέα Υόρκη. Προσπαθεί να τακτοποιηθεί κάπου στο χάος της Τσάιναταουν. Χωρισμοί, θετοί γονείς, γκέι γονείς, μετανάστευση, παγκοσμιοποίηση: η ζωή του Ξαβιέ είναι σαν κινέζικο παζλ. Παρόλο που στερείται συνοχής και ηρεμίας (όπως ακριβώς και η Νέα Υόρκη στην εποχή που ζούμε), του προσφέρει άπλετο υλικό για τη συγγραφική του δουλειά. 

    Μία Γαλλίδα στο Μανχάταν
    Διάρκεια:  117'
    Σκηνοθεσία:Σέντρικ ΚλαπίςΣενάριο:Σέντρικ ΚλαπίςΜουσική:Christophe MinckΠαραγωγή:Raphaël BenolielCarol CuddyGaëtan DavidΣέντρικ ΚλαπίςBuzz KoenigBruno LevyAndré LogieArlette Zylberberg

    Παρασκευή 25 Απριλίου 2014

    H British Pathé, μία από τις παλαιότερες εταιρείες παραγωγής στον κόσμο, μας δίνει τη δυνατότητα να παρακολουθήσουμε online 85.000 ταινίες εντελώς δωρεάν.


    H  British Pathé, μία από τις παλαιότερες εταιρείες παραγωγής στον κόσμο, μας δίνει τη δυνατότητα να παρακολουθήσουμε online 85.000 ταινίες εντελώς δωρεάν.

    επιμέλεια: Βιβή Συργκάνη

    Από το 1890 που ιδρύθηκε, η British Pathé άρχισε να καταγράφει κάθε πτυχή του παγκόσμιου πολιτισμού σε φιλμ. Δημιούργησε χιλιάδες ταινίες, ντοκιμαντέρ, ενημερωτικές εκπομπές και σίριαλ, τα οποία είναι πλέον διαθέσιμα online. 

    Μπορείτε να βρείτε ολόκληρη την συλλογή των 85.000 ταινιών συγκεντρωμένη στο παρακάτω link και να απολαύσετε δωρεάν στον υπολογιστή σας 3.500 ώρες μοναδικού κινηματογραφικού υλικού.

    Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε την ιστοσελίδα: www.britishpathe.com/

    Καλή διασκέδαση!





    Τετάρτη 2 Απριλίου 2014

    Σταύρος Μαρκαλάς (από την Τρίπολη) ο πρωταγωνιστής ταινίας που απέσπασε το πρώτο βραβείο στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης!

    Τετάρτη, 02 Απριλίου 2014 10:25















    Αποκλειστική συνέντευξη στην Πένυ Δεληγιάννη παραχώρησε  ο σκηνοθέτης που απέσπασε το πρώτο βραβείο στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος, με μία ταινία που ένας από πρωταγωνιστές είναι Τριπολίτης!

    Η συνέντευξη θα ακουστεί την Τετάρτη (2/4/2014) από την εκπομπή της Πένυς Δεληγιάννη στη Δημοτική Ραδιοφωνία της Τρίπολης (www.drt915.gr), στις 4.00 το απόγευμα.
    ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΤΣΙΑΜΠΑΣΑΚΟΣ

     Ένας από τους πλέον σημαντικούς δημιουργούς στην ελληνική κινηματογραφική ταινία μικρού μήκους είναι ο Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος.
     Γεννήθηκε στο Αρματολικό Τρικάλων το 1967. Σπούδασε σκηνοθεσία κινηματογράφου και τηλεόρασης στο Πανρωσικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου της Μόσχας. Αποφοιτά με άριστα το 1994 (πτυχίο σκηνοθεσίας κινηματογράφου και τηλεόρασης, Master of Fine Arts).
     Έχει τιμηθεί τρεις φορές με το Πρώτο Κρατικό Βραβείο καλύτερης ταινίας μικρού μήκους για ισάριθμες ταινίες του.
    >Από το 2004 μέχρι το 2007 διετέλεσε διδάσκων καθηγητής, στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, στο Τμήμα Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας.
    >Από το 2009 είναι διδάσκων καθηγητής , στο Τμήμα Κινηματογράφου του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Παράλληλα διδάσκει το μάθημα Υποκριτική στον Κινηματογράφο σε διάφορες δραματικές σχολές. Ταινίες του έχουν βραβευτεί στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
     ''Στα βραβεία των θεατών του 16ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης που απονεμήθηκαν το Σάββατο (22 Μαρτίου) το βράδυ η ταινία του Δημήτρη Κουτσαμπασιάκου, «Ηθοποιοί: Ημερολόγιο σπουδής», απέσπασε το πρώτο βραβείο για ελληνική παραγωγή. Πρόκειται για ένα φιλμ-ημερολόγιο που ακολουθεί νεαρούς υποψηφίους ηθοποιούς από την ημέρα των εξετάσεων στη δραματική σχολή (ΠΡΑΞΗ ΕΠΤΑ) μέχρι και την αποφοίτησή τους μετά από τρία χρόνια.''
    Η εκπαίδευση είναι από τις πιο συναρπαστικές εμπειρίες στη διαδικασία μύησης ενός ηθοποιού στην τέχνη του. Επίσης, κι αυτό ίσως δεν είναι ευρέως γνωστό, πρόκειται για μια σκληρή και απαιτητική διαδικασία.
    Η ταινία "ΗΘΟΠΟΙΟΙ- Ημερολόγιο σπουδής" είναι το πορτρέτο μιας ομάδας νέων που φοιτούν σε μια δραματική σχολή της Αθήνας κατά το διάστημα 2010-2013.
    Στόχος του ντοκιμαντέρ ήταν να δοθεί μια ολοκληρωμένη εικόνα της εκπαίδευσης στην τέχνη της υποκριτικής , κυρίως όμως να φωτιστούν τα πρόσωπα, οι αγωνίες, τα όνειρα και η προσπάθεια των συγκεκριμένων σπουδαστών. Επίσης, δίνεται έμφαση στο πώς αυτή η εμπειρία εγγράφεται μέσα τους και τους διαμορφώνει ως ηθοποιούς αλλά και χαρακτήρες

     ΣΤΑΥΡΟΣ ΜΑΡΚΑΛΑΣ Ο ΑΝΕΡΧΟΜΕΝΟΣ ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΡΙΠΟΛΗ!

    Τελειόφοιτος της ανωτέρας δραματικής σχολής Πράξη 7 και επιτυχόν στο υπουργείο πολιτισμού, υπό την καθοδήγηση των πλέον καταξιωμένων ηθοποιών, όπως ο Κώστας Καζάκος,ο Γιάννης Μπέζος, ο Γεράσιμος Γεννατάς, η Εριφύλη Στεφανίδου,η Αγγελική Καριστινού και ο διακεκριμένος σκηνοθέτης Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος , ο Σταύρος Μαρκάλας είναι ένας πολλά υποσχόμενος νέος ηθοποιός με περίσσιο ταλέντο.
    Με τη συμμετοχή του σε ένα επεισόδιο στην κωμική τηλεοπτική σειρά του Mega channel «Με τα παντελόνια κάτω» του σκηνοθέτη Βασίλη Θωμόπουλου, στο ρόλο του Χακάν, καθώς και με τη συμμετοχή του στην θεατρική παράσταση τρόμου του σκηνοθέτη Δημήτρη Τσαμάκου «Μην ακούς τις φωνές» στο θέατρο Ελυζέ, στον ρόλο του φύλακα, αποδεικνύει πως η νέα γενειά ηθοποιών αποτελεί ενα ευοίωνο σημάδι οτι στο θεατρικό σανίδι αλλα κ στην τηλεόραση θα βλέπουμε ανθρώπους με ταλέντο, άξιους συνεχιστές των αξιόλογων ηθοποιών.
    Μια ακόμη διάκριση για τον ηθοποιό, είναι Η ταινία "ΗΘΟΠΟΙΟΙ- Ημερολόγιο σπουδής" που παρουσιάζει το πορτρέτο μιας ομάδας νέων που φοιτούν σε μια δραματική σχολή της Αθήνας κατά το διάστημα 2010-2013, του σκηνοθέτη Δημήτρη Κουτσιαμπασάκου, όπου απέσπασε το πρώτο βραβείο στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
    Αξίζει να σημειωθεί πως ο Σταύρος Μαρκάλας είναι από την Τρίπολη Αρκαδίας και μας κάνει όλους περήφανους για την πορεία του.

    ____________________________
    *από το: ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΑΡΚΑΔΙΑ

    Παρασκευή 21 Φεβρουαρίου 2014

    Ας περιμένουν οι γυναίκες ( 1998 )







    Ας περιμένουν οι γυναίκες

    Έτος: 1998

    Πρεμιέρα: 14 Σεπτεμβρίου 1998

    Διάρκεια: 87'

    Είδος: Κωμωδία

    Εταιρία παραγωγής: Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου , Στέφι Φιλμ , Odeon , Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση (ΕΡΤ)

    Σκηνοθεσία: Σταύρος Τσιώλης

    Σενάριο: Σταύρος Τσιώλης

    Μουσική σύνθεση: Νίκος Ζέρβας

    Παραγωγός: Αλέκος Παπαγεωργίου , Σταύρος Τσιώλης

    Φωτογραφία: Βασίλης Καψούρος

    Ηθοποιοί: Γιάννης Ζουγανέλης (Πάνος) , Αργύρης Μπακιρτζής (Βαγγέλης) , Σάκης Μπουλάς (Αντώνης) , Αγγελική Ηλιάδη (τραγούδι) , Έμιλυ Παπαχρήστου , Αρχοντούλα Ξένου , Κατερίνα Λούρη , Εύη Καζατζή , Κώστας Μπακιρτζής , Κώστας Σιδέρης , Διονύσης Οικονομόπουλος

    Σχόλια/Πλοκή: Οι βιοτέχνες Πάνος και Μιχάλης ξεκινούν από τη βιομηχανική ζώνη της Θεσσαλονίκης, γεμάτοι ενθουσιασμό, για τη Θάσο όπου παραθερίζουν οι γυναίκες τους. Κατά τη διάρκεια της διαδρομής η τυχαία συνάντησή τους με μία πανέμορφη ύπαρξη και η «αναμενόμενη αρρώστια» του Πάνου θα οδηγήσει σε αναβολή του ταξιδιού. Ανήσυχος ο τρίτος μπατζανάκης Αντώνης σπεύδει να τους παραλάβει. Η αποκάλυψη νέων στοιχείων και οι καινούριες καταστάσεις κλονίζουν τις σχέσεις τους ακόμη περισσότερο...

    Trivia: Η ταινία προβλήθηκε τη σαιζόν 1998-1999 και έκοψε 50.000 εισιτήρια πανελλαδικά. Ήρθε στην 4η θέση σε 16 ταινίες.

    (Πληροφορίες: retroDB.gr)