Μοντέρνοι Καιροί (1936) του Τσάρλι Τσάπλιν: Προβολή με ελεύθερη είσοδο και συζήτηση στη Λέσχη “Δρόμοι Φιλίας και Πολιτισμού” | Σάββατο 6.6.2015

αγαπητοί συνεργάτες και συνάδελφοιπαρακαλούμε για τη δημοσίευση της εκδήλωσης και σας καλούμε να παραβρεθείτε στη προβολή και να συμμετέχετε στη συζήτηση που ακολουθεί την προβολή. με εκτίμηση ειλικρινήγιάννης καραμπίτσος (6944143564)

  ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΑΙΝΙΑΣ // ΣΥΖΗΤΗΣΗ  

Οι Μοντέρνοι Καιροί, το συνταραχτικό και προφητικό αριστούργημα του Τσάρλι Τσάπλιν θα προβληθεί, με ελεύθερη είσοδο και συζήτηση στη Λέσχη «Δρόμοι Φιλίας και Πολιτισμού» (Φερών 3, Πλατεία Βικτωρίας) το Σάββατο 6 Ιουνίου 2015 στις 20.15. Προλογίζει την ταινία – Συντονίζει τη συζήτηση μετά το τέλος της προβολής ο Γιάννης Καραμπίτσος (σκηνοθέτης, κριτικός κινηματογράφου και μοντέρ).

Η ευφυής και προφητική παρακαταθήκη του Τσάρλι Τσάπλιν (16 Απριλίου 1889 − 25 Δεκεμβρίου 1977) πάνω στην παράνοια της βιομηχανικής εποχής, της σύγχρονης κοινωνίας και της τεχνολογικής προόδου.

Κοινωνική κριτική, σουρεαλισμός, ανθρωπισμός και ψυχαγωγία συνυπάρχουν μοναδικά στο σπαρακτικό αριστούργημα «Μοντέρνοι καιροί» (1936), γεμάτο υπέροχα ενορχηστρωμένες κωμικές σκηνές ανθολογίας.

Ο Τσάπλιν είναι ένας εργάτης φάμπρικας που προσπαθεί να συγχρονιστεί με τη γραμμή παραγωγής σφίγγοντας βίδες, ενώ το τυραννικό αφεντικό του παρακολουθεί το προσωπικό μέσα από μόνιτορ σαν άλλος «Μεγάλος Αδελφός».

Όταν συναντάει και ερωτεύεται μια ορφανή κοπέλα του δρόμου, οι δυο τους ονειρεύονται μια πιο όμορφη και ήρεμη ζωή μακριά από τον αστικό εφιάλτη της μοντέρνας βιομηχανικής κοινωνίας, όμως μια σειρά από ατυχή περιστατικά τον καθιστούν διαρκώς παρεξηγημένο και κυνηγημένο.

Η δεύτερη ηχητική ταινία του Τσάπλιν, σε μια εποχή όπου έχει ολοκληρώσει μια περιοδεία του σε όλο τον κόσμο, έχει αποκτήσει συνείδηση των κοινωνικών προβλημάτων που μαστίζουν τη βιομηχανοποιημένη Δύση και αποφασίζει να αφήσει το χαρακτήρα του γνωστού Αλήτη που δημιούργησε το 1914 και τον κατέστησε διάσημο και αγαπητό απ’ όλους, για να επιδοθεί σε μιαν ιδιοφυή και απολαυστική κριτική του σύγχρονου αστικού μηχανοποιημένου κόσμου. Ένθερμος υποστηρικτής της Αριστεράς, στάση που του στοίχισε, στέφοντας για δεκαετίες το βλέμμα του FBI πάνω του, συνδυάζει σε αυτή την ταινία-σταθμό την καλλιτεχνική έκφραση με ένα δριμύτατο σαρκαστικό πολιτικό «κατηγορώ».

Η εναρκτήρια σκηνή, με την εικόνα των εργαζομένων σε αντιπαραβολή με ένα κοπάδι προβάτων, αλλά και οι σεκάνς της αυτόματης ταΐστρας εργατών και της πτώσης του στο εσωτερικό της μηχανής με τα γιγάντια γρανάζια, προδίδουν το υποκριτικό και σκηνοθετικό του μεγαλείο, παράλληλα με τις ιδεολογικές του ανησυχίες, όπως αυτές εμποτίστηκαν βαθιά από τη μαρξιστική σκέψη. Αγγίζει θέματα που παραμένουν επίκαιρα ακόμα και σήμερα: φτώχεια, ανεργία, απεργίες και απεργοσπάστες, πολιτική αδιαλλαξία, οικονομικές ανισότητες, τυραννία των μηχανών, ναρκωτικά.

απόσπασμα από μια εξαιρετική κριτική του γνωστού κινηματογραφικού περιοδικού Cahiers du cinema

Σενάριο, σκηνοθεσία, παραγωγή: Τσάρλι Τσάπλιν

Φωτογραφία: Ρόλαντ Τόθεροχ, Άιρα Μόργκαν

Μουσική: Τσάρλι Τσάπλιν, Άλφρεντ Νιούμαν

Παίζουν: Τσάρλι Τσάπλιν, Πολέτ Γκοντάρ, Χένρι Μπέργκμαν, Τσέστερ Κόνκλιν,Τάινι Στάντφορντ, Χανκ Μαν, Στάνλεϊ Μπάιστοουν,  Άλαν Γκαρσία